Twee onder de twee

Dit stukje schreef ik net voor Mees z’n verjaardag. Toen nog twee onder de twee.

Hoe is het nu met twee kindjes? Hoe doe je alles? Heb je nog tijd voor jezelf?
Deze – en veel meer van dit soort – vragen heb ik de laatste tijd gekregen. En nu is het wel tijd voor een antwoord ;-).

Je hebt natuurlijk zo’n negen maanden de tijd om je voor te bereiden op de komst van de kleine. Zelf zat ik de hele tijd met twee vragen in m’n hoofd..
Kan ik straks echt net zo veel van de baby houden als van Mees, kan dat echt?! En Mees krijgt nu alle aandacht, van iedereen – en overal! Straks gaat dit toch echt anders worden en hoe gaat dat zonder Mees te kort te doen? Vond ik best wel een dingetje!

Ik wilde vooral gewoon nog heel veel tijd met Mees samen en nog even heel veel genieten met z’n drietjes. Gewoon nog heel veel leuk dingen doen en Mees alle aandacht geven nu hij nog alleen is. Want straks moet je toch je aandacht gaan verdelen. Lastig! Maar wat ik daar een paar keer over heb gelezen klopt eigenlijk wel: Mees krijgt er nog veel meer voor terug dan iets minder van mijn aandacht – namelijk een broertje of zusje voor altijd. Een vriendinnetje, een zusje met wie je altijd kan spelen en stoeien, voor wie je kan zorgen, aan wie je straks allemaal dingen kan gaan leren, kan helpen en dat is dus wel echt zo!

En hoe is het nu met twee kindjes?
In het kort? FANTASTISCH (druk!)! Heeeeeeeeeeeeeel anders dan met een, maar echt haha! Waar je denkt dat je het met één kind druk kan hebben, denk ik daar met twee echt heel anders over. Nu kom je soms echt handen te kort en is druk echt druk.. Waarschijnlijk denk je hier met drie of vier of vijf nog weer heel anders ;-)?!
Op sommige momenten kan het echt spitsuur zijn. Als ze allebei tegelijk wakker worden of als Vive besluit eens even lekker de boel onder te spugen of te poepen als het net niet uitkomt.. die momenten zijn even lastig. Maar heel eerlijk? Het is dus super super druk, af en toe denk ik helpppp en is de ipad of eten m’n beste vriend om Mees even tevreden of rustig te houden maar het is bovenal enorm gezellig en ik kan er alleen maar van genieten. En de momenten dat ze allebei slapen?! Dan doe ik een klein vreugdedansje en geniet ik van m’n ontbijt en neem ik het er even lekker van haha. En het huishouden? Achhh ik ruim niet meer tien  keer per dag op en wat minder vaak stofzuigen vind ik ook prima.

Leeftijdsverschil
Mees en Vive schelen twintig maanden, niet veel, niet weinig.. voor ons perfect! Mees is de liefste en beste grote broer voor Vive en het is zoooo schattig om te zien. Ook is hij dus gewoon (nog) niet jaloers geweest. Niet tijdens de kraamweek, niet tijdens alle kraamvisites en nu ook gewoon niet. Mees helpt met alles en we proberen veel samen te doen. En tot nu toe gaat het dus super goed! Mees vindt het dan wel jammer dat Vive nog niet kan lopen, niet kan rennen of nog niet met de Duplo en de auto’s kan spelen, maar goed, gaat vast weer snel genoeg. En samen door de kamer rollen of met de babygym spelen is ook best wel leuk!

Het grootste verschil?
Ook al ben ik hier geloof ik echt de enige in.. ik vind het verschil van één naar twee groter dan van niet naar één baby. Met één kindje kan je naar mijn idee echt prima
alles doen, tuurlijk je houdt rekening met je kindje maar verder is alles prima te regelen en te ondernemen. Maar met twee vind ik dat toch wel anders. Elk uitje is een kleine volksverhuizing.

Oh en of je echt nog een keer zo’n enorme berg vol liefde kan voelen? Zeker! Echt! Het kan! Niet normaal hoeveel ik van mijn baby’s hou!