Op een paar vierkante meter! En dat 1200 km lang! Zie ik als een hele uitdaging. Voor ons iets heel nieuws een autovakantie, tot nu toe zijn we altijd gaan vliegen wat heeeeeeel chill is, dus best spannend. Op instagram had ik al gevraagd hoe jullie het hebben aangepakt. We hadden zelf het idee om ’s nachts te gaan rijden en als ik alle reacties teruglees doet het grootste gedeelte dit ook. Want: kindjes slapen, blijven ook slapen en zo merken ze niets van de eerste paar honderd kilometer.
Dus zo gezegd zo gedaan, auto inpakken (lees volproppen) en ons klaarmaken voor de reis. Mees en Vive gewoon op tijd naar bed en wij ook. Uiteindelijk ging onze wekker om 00.00 uur en zaten we om 00.30 uur met twee slapende kids in de auto. Hup, kilometers maken en gaan. Tanken en koffie wanneer nodig en verder vooral doorrijden. Mees werd met het tanken wel even wakker (autooooo, bus, vawaggol = vrachtwagen) maar sliep daarna gelukkig weer verder. Helaas vond Mees dat ie om half zeven wel genoeg had geslapen en kreeg meneer de Ipad tot Vive wakker werd. Rond half 8 waren ze allebei wakker en vonden wij – oke vooral zij – het wel tijd voor ontbijt. Maar dit wel met 800 km achter de rug, yeaaahhh!
Van te voren ook tips gekregen voor leuke stops en deze hadden we vast ingevoerd. Dus na het ontbijt gingen we naar de speelplek, wat dus maar een paar km van onze ontbijtstop was. Mees even lekker rondjes rennen en Vive lekker op mijn schoot spelen.
Na bijna twee uur pauze was het wel weer tijd om verder te gaan. Vive viel gelijk in slaap en Mees na nog even spelen met z’n klei en het lezen van een boekje ook. Klei in de auto is trouwens niet een goed idee, maar jaaaa..
Na een tijdje was Vive het zat en wilde ze een fles, dat was dus tien min huilen, oke brullen, in de auto. Precies de reden waarom ik dus niet overdag wil rijden.. kan daar niet echt goed tegen. Dus snel weer gestopt, flesje en Vive weer blij.
Daarna was het weer tijd om wat te lunchen dus weeeeeeer stoppen, beetje spelen en daarna weer verder. Ook hier stopten we dik een uur.
Toen was het alweer 14 uur en waren we bijna bij ons huis! Super super mooie omgeving, dus weer even gestopt en even uit de auto. En toen.. EINDELIJK 14.20 uur – auto uittttt, de 1200 km zitten er al op!
1200 kilometer, veel eet-speel-en-drink-stops, tien minuten huilen, heel veel handjes vasthouden, heel veel omkoperij met eten. Maar zo blij dat Mees denkt dat een eierkoek een cake is en dus een heel blij kind is haha. En nog blijer met de Ipad. Want echt, hoe deden mensen dat 100 jaar geleden dan? Arme ouders en arme kindjes.
En nu terug, doen we anders. Zoals veel van jullie van te voren al hadden gezegd haha. Ga weg rond bedtijd. Oke, doen we! Eerst een lekker chilldagje en toen rond 18.00 uur terug. Ik had bedacht dat ik per se bij de Mac wilde eten, want leuk voor Mees? Nou Mees lust alles, maar precies niets uit z’n happy meal. Na een half zakje patatjes was het wel weer goed haha. Kids lekker hun pyjama aan, lekker wat melk gedronken en om 19.30 was het tijd om verder te gaan rijden. Vive heeft zich heel even boos gemaakt en sliep daarna vrij snel en Mees wilde eerst nog even ipad kijken en viel daarna ook snel in slaap. En wij? Wij zaten lekker chips te eten in de auto en te juichen dat er twee kindjes gelijk in slaap zijn gevallen.
Maar nooit te hard juichen, denk dat Mees om de twee uur even wakker werd omdat ie niet lekker lag en hij dorst had. Dus nooit patat eten op de terugweg van vakantie. Maar goed, weer even ipad kijken en viel daarna elke keer weer snel in slaap (inclusief ipad op je gezicht). Om 4 uur ’s nachts waren we wel echt moe. Dus een sloot koffie en weer verder- ik slapen en Sven rijden. Topper! En toen iets voor zes uur ’s morgens alweer thuis. Kindjes snel in bed gelegd en wij ook! Nog even wat uurtjes kunnen slapen.
Vive heeft dus gewoon echt niets meegekregen van de terugweg. En Mees af en toe, maar vooral ook heerlijk geslapen.
Lang verhaal kort: super fijn om ’s nachts te rijden. Zorg voor genoeg eten, een volle ipad en enorm veel koffie. En misschien oordopjes, voor als de baby huilt ;-)? Neeeee ze zijn echt heeeeeel lief geweest en hebben het super super goed gedaan! Volgend jaar weer! En dan zonder boete van 2 km te hard oke liefje?